Herinnering aan mijn doop

De meeste mensen die gedoopt zijn kunnen zich daar niets van herinneren omdat ze nog een baby waren. Net zoals je (gelukkig) niet kan herinneren dat je geboren bent of dat je een schone luier om kreeg...
Bij mij ligt dat anders. Niet omdat ik zo'n geweldig geheugen heb - nee zeker niet.
Ik was al 15 jaar oud toen ik werd gedoopt, vandaar.

'k Ben groot geworden in een baptisten familie. Baptisten geloven dat je ouders niet voor je mogen kiezen als het gaat over geloof en doop. Een volgeling van Jezus Christus worden is een heel persoonlijke beslissing en de doop is een soort handtekening onder dat besluit.

De doop zelf is ook heel veel natter dan bij de meeste kerken. Ik ging op 29 april 1973 helemaal kopje onder!
Waarom zoveel water? Omdat de doop niet alleen een getuigenis van je persoonlijke geloof is maar ook een symbool van een nieuwe start: je oude leven wordt begraven en je staat weer op voor een nieuwe start met God. Je wordt ondergedompeld in een 'watergraf' en daarna 'opnieuw geboren'. 



Een prachtig symbool! Zondag 29 april 1973 was een onvergetelijke dag, niet alleen voor mij maar ook voor 25 anderen. We waren met een grote groep mensen die allemaal in de weken daarvoor de beslissing hadden genomen om ons leven een andere wending te geven. Wij wilden Jezus volgen! Ook in de doop!

Omdat de kerk te klein was om alle familie en belangstellenden te kunnen bergen was het doopfeest in de Schouwburg in Delfzijl (waar nu De Molenberg is). Daar was een doopvont gebouwd van hout met landbouwplastic er in. Duizenden liters water waren een dag vooraf in het doopvont gedaan en daarna wat dompelaars om het op temperatuur te brengen. De volgende ochtend bleek het water bijna aan de kook te zijn en moest men het gedeeltelijk vervangen door koud water....

De dienst duurde erg lang - logisch met zoveel mensen. We konden niet allemaal een persoonlijk getuigenis geven omdat het anders een dag zou duren. Later heb ik dat in een andere kerkdienst alsnog gedaan.

26 mensen met witte doopjurken aan - helaas heb ik er geen foto van. Ik moet nog wel ergens een geluidsbandje hebben met de dienst erop (maar geen mogelijkheid om die af te spelen).

Gelukkig heb ik wel een doopkaart.



Populaire posts van deze blog

Kamp Westerbork Wandeltocht